Navigate to:
Frituur 't Kotje cultureel erfgoed met Pauwels

Erfgoedstatus voor 3 frietkoten in Vlaanderen

Drie geliefde frietkramen staan op het punt om officieel erkend te worden als cultureel erfgoed. De zoektocht begon toen minister Matthias Diependaele het agentschap Onroerend Erfgoed aanspoorde om op zoek te gaan naar de meest authentieke frietkoten in Vlaanderen. We hebben het hier niet over zomaar frietkramen, maar over de crème de la crème, de erfgoedfrituren. De bescherming als monument zorgt ervoor dat deze geliefde plekken een blijvende stek krijgen in het culturele erfgoed van Vlaanderen.

Frituur bij Luc & An

De Belgische frietcultuur

In het midden van de 19de eeuw ontstond de gewoonte om op kermissen de allereerste frieten te bakken en te eten. De eerste permanente frietkramen verschenen in de jaren 1880, en tegen het einde van de 19de eeuw verspreidden ze zich als paddenstoelen over steden en dorpen. Tussen de jaren 1950 en 1980 beleefden de losstaande frietkramen hun hoogtijdagen. Sindsdien is het aantal van deze 'barakken' aanzienlijk afgenomen, maar tegenwoordig kan u ook terecht bij chiquere 'villafrituren' of de exotische 'frietchinees'.

Een kwart van de Belgen brengt wekelijks een bezoek aan een frietkraam om ter plaatse van frietjes te genieten of ze mee naar huis te nemen. De evolutie van frietkramen weerspiegelt niet alleen een culinaire traditie, maar ook de diversiteit en vernieuwing die deze geliefde lekkernij heeft doorgemaakt.

Frituur Marina

Een mix van erfgoedwaarde en passie

Uit een lijst van 75 kandidaat-frituren selecteerden de onderzoekers van het agentschap Onroerend Erfgoed vijftien exemplaren met de hoogste erfgoedwaarde. Deze frituren hebben niet alleen een rijke traditie op een specifieke locatie, maar onderscheiden zich ook door en kenmerkende vormgeving en het continu bakken van frietjes. Met een plaatsbezoek hebben de onderzoekers de erfgoedwaarde beoordeeld, waarbij ze met alle betrokkenen hebben gesproken wat een bescherming als monument voor de frituur inhoudt.

De drie uiteindelijke geselecteerde frituren combineren dus niet alleen erfgoedwaarde, maar hebben ook een bevlogen friturist en een betrokken gemeentebestuur. Hoewel een frituur soms nog wordt gezien als een obstakel in de inrichting van het openbaar domein, groeit gelukkig het besef van de positieve aspecten ervan. Een frietkot staat immers garant voor gezelligheid en draagt bij aan levendigheid op het openbaar domein. En laten we vooral de heerlijke frietjes niet vergeten!

Proficiat aan: